فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

به گزارش سایت رسمی فدراسیون فوتبال،این بخش از زندگی پر فراز و نشیب او زمانی برملا شد که دیگر بین ما نیست و افسوس که فرصت نشد تا ریز به ریز خاطراتش از روز های پر شور فوتبال را کند و کاو کرده و گذشته ی ورزشی اش را زیر و رو‌کنیم. از همبازی هایش که سر طلایی وسیم خار دار فوتبال ملی و باشگاهی شدند اما او از قافله جا ماند و سرنوشت مسیر زندگی اش را تغییر داد. از او می خواستیم با آن بیان شیرین و دلچسبش از مردان بزرگ آن روز ها برایمان بگویداز دکتر اکرامی و برومند ها ، همایون بهزادی ها ، کلانی ها ، دهداری ها ، شیرزادگان ها و ...
سیروس گرجستانی اگرچه با فوتبال ره به سرانجامی نبرد اما در عرصه ای دیگر عاقبت به خیر شد و نامش برای همیشه در دل این مردمان جاودانه گشت. فوتبال رویاهای او را محقق نکرد و هرگز فرصت نیافت تا با گل هایی که روزی آرزوی به ثمر رساندشان را داشت شادی آفرین و بوجد آوردنده مردمش باشد اما تلویزیون سالها بعد ، از او ستاره ای ساخت که لبخند و شادی را به جبران گلهایی که هیچوقت به هدف ننشست بر دل مخاطبان پر شمار بنشاند!
او هنرمندی بود که نقش را بازی نمی کرد بلکه با آن زندگی می کرد. از تمام وجودش مایه می‌گذاشت تا بهترین اثر گذاری را برای بیننده داشته باشد و الحق و الانصاف که در این کار استادی چیره دست بود.
شایسته است جامعه ورزش و بخصوص فوتبال همچون اهالی هنر برای او که روزگاری نچندان دور امجدیه را صحنه هنرنمایی اش در مستطیل سبز کرده بود سنگ تمام گذاشته و مانند یک قهرمان ورزشی او را بدرقه کنند. روحش شاد و یادش گرامی.

سید مهدی فاطمی